Saturday, March 12, 2022

Recordo risoño de Casares por SIRO Lopez (In voz de Galicia)


   O Rei das Sobremesas. Así, con maiúsculas, defíneo Siro, nesta particular homenaxe na que lembra o que máis lle gustaba ao escritor: «Falar, rir e facer rir»

            Carlos Casares escribía de marabilla, pero custáballe poñerse a facelo. Era un chisco preguiceiro e el recoñecíao, mesmo por escrito. Nun dos artigos que publicou en La Voz de Galicia di: «O outro día, para aproveitar estas primeiras calores de marzo, senteime nunha terraza coa intención de beber unha cervexa fresca e practicar durante unha horiña a doce vagancia de non facer nada. Gústame ver pasar a xente, imaxinar a historia que se esconde detrás de cada rostro e practicar en solitario o cotilleo inocente de furgar por pura vía de hipótesis na vida dos demais».

            Imaxinar, argallar, crear. Iso facía por simple divertimento Carlos Casares e despois, cando tiña a invención construída e tinguida coa cor inefable do humor, contábaa; porque o que de verdade gustaba a Casares era falar, rir e facer rir. E conseguíao sen esforzo, que ninguén coma el podía crear un ambiente tan cordial e ledo, sobre todo, nas sobremesas. Era o Rei das Sobremesas e sabíao, e exercía como tal, dentro e fóra de Galicia.

            Para min, o risco máis evidente na personalidade de Carlos Casares era a sensibilidade humorística; e nesta terra en que os humoristas nacen coma os cogomelos, el foi o máis completo que coñecín. Nas conversas entre amigos facía «comicidade» sobre calquera cousa e en calquera momento; porque cada comentario, cada pequeno suceso recordábanlle outro anterior, unha anécdota, unha vivencia festiva e relacionábaos con graza incomparable no dicir e contar. Porén, nos artigos de La Voz gustáballe facer «humorismo» —esa forma de humor que nos divirte e nos emociona a un tempo—. Non pode estrañar o éxito daquel espazo porque cada artigo era unha pequena xoia literaria e moitos preciosas leccións de humorismo. O lector ría nos primeiros parágrafos, sorprendíase con algo inesperado nun parágrafo intermedio e remataba conmovido ao ler o último.

            Un creador fortemente satírico

            Pero en Casares había aínda outro humorista máis, porque tiña unha percepción especial para captar o lado ridículo da xente, mesmo das persoas que respectaba, quería e admiraba; e ante elas non seguía ao humorista francés Joubert, que dicía: «Cando teño un amigo torto, míroo de perfil». Casares non. Casares ollábao de fronte e podíase transformar nun creador fortemente satírico. Daquela, véndoo tan pechado de barba, coas cellas e as orellas cheas de pelos, rindo cos dentes apertados e os ollos achinados, era a imaxe perfecta dun trasno temible e burlón. Si, Carlos era burlón e podía ser temible porque describía as situacións ridículas con tanta graza que provocaba a hilaridade da audiencia; e se o protagonista da anécdota non posuía sentido do humor abondo, se non era quen de rir de si mesmo e de participar nas risas alleas, alporizábase e protestaba. Entón, era cousa de ver como Casares ría polo baixo, con risa xorda, bronquial, que chegaba a soar coma un motor ao ralentí baixo unha grosa carcasa.

            Poñía como exemplo de fabulador ao queridísimo Basilio Losada, pero tamén el fabulaba. Un día díxome que aquel personaxe chepudo, coas gafas na punta do nariz, das viñetas de Forges, era o cuñado. El coñecérao porque llo presentara Forges e era cuspidiño. Anos despois, nunha cea con Forges pregunteille se o personaxe das viñetas era o seu cuñado e, sorprendido, respondeume que non. Pois o Carlos cascárame aquela trola, a saber por que.

            E el, tiña sentido do humor para rir de si mesmo? Tiña e daba probas. En 1972, poucos meses despois de casar con Kristina Berg, viñeron pasar uns días a miña casa en Ferrol e cando saïamos a pasear a xente paraba a miralos porque formaban unha parella pouco común. Kristina alta, belísima, coa cabeleira loira; Carlos pequeno, moreno, calzando zocos que máis tarde terían éxito entre o persoal sanitario. Dicía que os levaba por cómodos, pero coido que a verdadeira razón estaba en aparentar algo máis alto. Aínda así, Kristina adoitaba botarlle a man polo lombo, ollalo de arriba a abaixo e dicirlle cun acento graciosísimo: «Como che vai, Casares?» Riamos todos e Casares ría tamén, tan divertido coma nós. Houbo un tempo en que o nacionalismo radical acordou mostrarse agresivo co moderado, e a Carlos interrompeulle unha conferencia un escritor novel. Cando oíu os berros daquel individuo ás súas costas, Carlos, que non tiña nada de covarde, saíu correndo como unha lebre. Despois contábao entre risas e xustificaba a fuxida dicindo que coidara que era un tolo.

            A crenza do cuco

            O 4 de maio de 1994 publicou en La Voz de Galicia un artigo titulado Chegou o cuco, no que dicía: «Onte pola mañá cedo, cando aínda non saltara da cama para empezar os traballos do día, unha alegría primaveral encheume de súpeto o corazón: oín por fin o canto do cuco, que estaba esperando desde hai tempo e que por segundo ano consecutivo chegou con atraso. En canto o escoitei, corrín ata a ventá do cuarto, abrina de par en par e deixei que entrasen xuntos na casa o canto do paxaro e máis o sol. O senvergonza cantaba con forza, agachado e clandestino entre as árbores dun bosque próximo.

            A alegría de escoitalo viuse agrandada ademais porque hai unha crenza que asegura que quen escoite o cuco en xaxún vivirá moitos anos. Naturalmente, tomei o almorzo con gusto e con calma, sentado no porche, sen máis preocupación que a de atopar unha postura cómoda e deixarme levar contemplando a paisaxe».

            Aquela crenza que alegrou a mañá de Carlos Casares era falsa porque morreu pouco despois, con 60 anos; cando tanto lle quedaba por facer, cando Galicia o necesitaba tanto. Ao recordalo no cabodano do seu pasamento, quixen facelo comentando a faciana máis engaiolante do amigo con quen tantas veces rin a dúo.


Tuesday, March 08, 2022

2es XIV Concurso HUMOR GRÁFICO CARACOLERO Bases 2022




 


VIII BIENAL de HUMOR “LUÍZ D’OLIVEIRA GUIMARÃES” – ESPINHAL/PENELA 2022 Portugal

 

 

Uma Organização: Câmara Municipal de Penela / Junta de Freguesia do Espinhal / Casa-Museu Oliveira Guimarães

Com o apoio da Fundação Luiz d’Oliveira Guimarães

Uma Produção: Humorgrafe - Director Artístico: Osvaldo Macedo de Sousa (humorgrafe.oms@gmail.com)

 

A Bienal onde o humor não necessita de cores, apenas um sorriso, inteligência filosófica e uma cor simples e directa – o branco e negro e seus matizes (monocromáticos). Mais importante que os prémios é ter voz activa, expressar o seu humor, as suas ideias irreverentes em comunhão com a comunidade.

 

1 - Tema: Os Animais, o Homem e o Planeta

        a) Cartoon - A utilização de animais como sátira / O animal politico que nos governa / Os animais domésticos na nossa vida / os animais e a vida do planeta - Zoomorfismos, antropomorfismos, ironias, fábulas, apólogos, máximas gráficas, sátiras e caricaturas do que se passa neste universo animal do planeta terra, que falem dos «animais políticos» que conhecem, dos animais domésticos com que compartilham as alegrias e tristezas e das preocupações que deveremos ter em relação ao futuro da «animalitas», da mãe Gaia, quer dizer, do planeta Terra.

        b) Como subgrupo, no âmbito do retrato-charge / Caricatura iremos privilegiar caricaturas de animais (exageradas e cómicos) ou retratos zoomórficas de personalidades ligadas à defesa e investigação da vida animal no planeta.

2 - Aberto à participação de todos os artistas gráficos com humor, profissionais ou amadores.

3 – Data Limite: 15 de Maio de 2022. Devem ser enviados para humorgrafe.oms@gmail.com, humorgrafe@hotmail.com ou humorgrafe_oms@yahoo.com (No caso de não receberem confirmação de recepção, reenviar de novo SFF).

4 - Cada artista pode enviar, via e-mail em formato digital (300 dpis formato A4) até 4 trabalhos monocromáticos (uma só cor com todos os seus matizes – não são aceites desenhos a 2, 3 ou 4 cores – aberto a todas as técnicas e estilos como caricatura, cartoon, desenho de humor, tira, prancha de bd (história num prancha única)... devendo estes vir acompanhados com informação do nome, data de nascimento, morada e e-mail.

5 - Os trabalhos serão julgados por um júri de selecção prévia constituído por especialistas da matéria (cartoonsitas e directores de outros Festivais Internacionais) cujo resultado será então submetido a um júri final constituído por representantes da Câmara Municipal de Penela; representante da Junta de Freguesia do Espinhal; representante da família Oliveira Guimarães; pelo Director Artístico da Bienal e um a dois artistas convidados, sendo outorgados os seguintes Prémios:

1º Prémio da VIII BHLOG- 2022 (€ 2.000)

2º Prémio da VIIIBHLOG- 2022 (€ 1.500)

3º Prémio da VIII BHLOG- 2022 (€ 1.000)

Prémio Caricatura da VIII BHLOG- 2022 (€1.200)

O Júri, se assim o entender, poderá conceder “Prémios Especiais” (António Oliveira Guimarães, Leonor Oliveira Guimarães, Município de Penela, Junta de Freguesia do Espinhal e Humorgrafe), a título honorífico, com direito a troféu.

6 - O Júri outorga-se o direito de fazer uma selecção dos melhores trabalhos para expôr no espaço disponível e edição de catálogo (o qual será enviado a todos os artistas com obra reproduzida).

7 – A Organização informará todos os artistas por e.mail se foram selecionados para a exposição e catálogo, e quais os artistas premiados. Os trabalhos premiados com remuneração, ficam automaticamente adquiridos pela Organização. Os originais dos trabalhos premiados deverão ser entregues à Organização (o original em trabalhos feitos a computador é um print de alta qualidade em A4, assinado à mão e numerado 1/1), porque sem essa entrega, o Prémio monetário não será desbloqueado.

8 - Os direitos de reprodução são propriedade da Organização, logo que seja para promoção desta organização, e discutidos pontualmente com os autores, no caso de outras utilizações.

9 - Para outras informações contactar o Director Artístico: Osvaldo Macedo de Sousa (humorgrafe.oms@gmail.com) ou VIII Bienal de Humor Luíz d’Oliveira Guimarães, Mário Duarte - Sector de Cultura, Câmara Municipal de Penela, Praça do Município, 3230-253 Penela - Portugal.

10 - A VIII Bienal de Humor Luís d’ Oliveira Guimarães – Espinhal/Penela 2022, Inaugura dia 3 de Setembro no Centro Cultural do Espinhal, podendo contudo ser também exposta em outros locais.

 

VIII BIENAL DE HUMOR LUIZ D’OLIVEIRA GUIMARÃES

ESPINHAL / PENELA 2022

PORTUGAL

 

Apelido / Surname: _________________________________________________________

Nome Próprio / First Name: __________________________________________________

Morada / Address: Street: ___________________________________________________ _____________________________________________________________Nº _________

Código Postal / Postcode: ______________________Cidade / City: _________________

País / Country: ___________________________________

E-mail: ______________________________________

Telefone / Telephone: __________________________

Male         Female

 

 

 

Obras / Works: ______________________________________

                           _______________________________________

                           _______________________________________

                            ______________________________________

Os Animais, o Homem e o Planeta

 

        Todos nós somos animais, apesar do animal Homem tentar, psicológica e filosoficamente, justificar que é menos bicho do que o resto da animalidade, porque afinal somos humanos!!!!!!

        É verdade que somos de uma espécie primata, «evoluída», ou seja, animais humanos. Todos! Todos mesmo, apesar de, por vezes, certos líderes, certas «etnias» e «tribos» tentarem apresentar os «outros» como seres menos humanos, para justificar as suas violências, os seus preconceitos mentais e a sua arrogância animalesca.

        No fundo, falar da animalidade é dissertar sobre todos nós e sobre a nossa relação com o resto da natureza, essa amálgama energética que compõe a mãe Gaia, que habita este planeta. Hoje, tentamos estupidamente e de forma ignorante afastarmo-nos dessa nossa animalidade interna, essa energia que os povos ancestrais, os xamãs invocavam para falar com o universo. Esse reconhecimento do animal existente em nós, levava a que, por exemplo, quando necessitávamos de matar para nos alimentar, sabíamos pedir perdão e dialogar com os outros para comungar com as suas energias e nos mantermos sãos, de corpo e alma, assim como manter são todo o ecossistema. Agora, além de matarmos apenas por prazer, sentido destrutivo e violento, acabamos por ser uma espécie em vias de extinção, porque nos tornámos egoístas, solitários e superiores, não nos preocupando com a biocenoses terrestre, atormentados mais com a economia imediatista do que com a sobrevivência no futuro do planeta e da humanidade.

        A realidade vivencial é que mal nos entendemos e mal conhecemos a vida da Terra. Estamos mais interessados em procurar novos mundos, outros planetas, outros sistemas… em vez de encontrar soluções locais mais realistas. Como pode alguém encontrar um futuro, se mal se enxerga, se mal conhece o seu planeta e os animais que partilham o mesmo espaço? Olhar para os animais é percebermos o que estamos a fazer a nós próprios. Por cada um que se extingue, parte de nós se vai extinguindo, como elo inseparável com Gaia, ligados à natureza, ao planeta, num suicídio lento e inconsciente.

        Luíz d’Oliveira Guimarães, bem como toda a sua família, era um amante de animais. Como ele próprio confessaria, «possuo um diploma de que gosto muito: o de sócio honorário da Liga Protectora dos Animais. Adoro animais. São a coisa de que mais gosto na vida». Ao longo da  vida, acabaria por albergar no seu lar vários companheiros, tanto na sua «Quinta do Castelo» no Espinhal, como na sua residência de Lisboa. Desde um burro que lhe foi oferecido por volta dos oito anos, a um papagaio, um galo amestrado, que andava no arame, e gatos - além da Zizi, dos Coco, Reineta e Facada, o Turim que inclusive comia à mesa sentado numa cadeira de bebé, e que acabaria por ser o preferido. No mundo canino, a cumplicidade também não ficaria atrás com as duplas Sansão e Dalila, Romeu e Julieta, Marte e Diana ou o Raposão, mas a Draga, uma serra da estrela que até tinha o privilégio de dormir no seu quarto, acabaria por ser a mais apreciada.

        Educado entre o campo e a cidade, tinha uma consciência animal mais humanística, sabendo e aceitando a condição de outros animais como «alimentos», como «escravos» no trabalho, como companheiros, mas também a consciência da obrigatoriedade de serem bem tratados, preocupação que não era normal e defendida na sociedade de então. Contudo, não obstante a actividade prolífera de textos escritos sobre os mais diversos assuntos e, parafraseando o ditado «cada macaco no seu galho», como o animal não era notícia e não era um assunto de interesse para o público da imprensa de então, praticamente nada escreveu sobre eles.

        Vivemos outros tempos. Cada vez mais, temos consciência do mal que a humanidade faz ao mundo, à natureza, sabendo que se não os protegermos e não os amarmos, matamo-nos a nós próprios. Quando gastamos milhões a tentar conhecer outros astros, o universo, temos cada vez mais consciência do pouco que conhecemos sobre o nosso planeta, sobre a nossa flora e fauna, sendo constantemente surpreendidos por novas descobertas.

        Sabemos que nada sabemos sobre o Animal – sobre os humanos e não humanos, os políticos e apolíticos e, como tal, os que têm sentido de humor ou não humor, os que se riem uns com os outros e os que se riem dos outros… Quantas vezes olharam para um outro animal e pensaram: será que se está a rir de mim?

        Não há animal mais ridículo do que o humano, o que se pensa superior e toma atitudes grotescas que põem em causa a sua própria existência… Dentro deste universo de «animalitas» incongruentes, estão os «animais políticos», um espaço onde a efabulação, as mitificações, metáforas, alegorias e outros artifícios da mente parodiam todo o complexo animal dito humano e desumano.

        Historicamente, foi através da metáfora animal que o Homem começou a aprender a conhecer-se melhor, observando-se com ironia e sátira no espelho do planeta, como bem o demonstram as gravuras egípcias, gregas, romanas… Assim se foram criando as alegorias, as fábulas, os bestiários… o humor oral, gráfico e literário.

        O que desejamos dos artistas participantes nesta Bienal é que nos façam rir, ou sorrir (por vezes até chorar) em zoomorfismos, antropomorfismos, ironias, fábulas, apólogos, máximas gráficas, sátiras e caricaturas do que se passa neste universo animal do planeta Terra. Que falem dos «animais políticos» que conhecem, dos animais domésticos com quem compartilham as alegrias e tristezas, e das preocupações que deveremos ter em relação ao futuro da «animalitas», da mãe Gaia, quer dizer, do planeta Terra.


Sunday, March 06, 2022

"NO to WAR"

 


                                                                                                                   To all artists, professionals and amateurs, to all students, school girls&boys and people who love peace and to paint  

OPEN LETTER - INVITATION

Dear colleagues,

        In a time of violence against a peaceful people, when the shadow of total war looms over Europe with the preparation of nuclear weapons, when the shadows of Mordor creep out in fear, hordes of anti-human, forced by the dictator's gun, aimed at the back of the head, to shoot at their brothers in the 21st century, ready to endanger lives around the world.

       Let the whole democratic world come out and say in a loud and clear voice: "NO to WAR"                                                                     -------------------------------------------------

      The open letter - invitation was sent to the whole world of art. Let all of you, colleagues in every city in your country, come out in the squares, all the artists, each with a drawing-poster that says: "NOT to WAR."

This will happen in one day, At the same time - on March 10, 2022 from 17:00.

      I ask all colleagues to inform their colleagues and all schools, universities and artists and to invite them to the square of your city for the global call for peace: "No to war"!    

     I ask everyone to carry a small candle for the victims of the war, for the victims on both sides of the front.

May God give peace to their souls.

      "NO to WAR"

Please forward and invite your colleagues from organizations, universities and schools.

Example :

you can also use drawings from the site.

www.facebook.com/CHNI2016/photos/a.750633435038132/4385969021504537/

www.cartooningforpeace.org/en/the-association/governance-structure/

https://www.cartooningforpeace.org/en/exhibitions/

     "NO to WAR"

 

Cartoon section, UBA

                  01.03.2022 Sofia Bulgaria, EU World 

                                                                                                                     До всички художници, професионалисти и аматьори, до всички колеги, студенти, ученици и хора, които обичат мира и обичат да рисуват

 

ОТВОРЕНО ПИСМО - ПОКАНА

Уважаеми колеги,

        Във време на насилие над мирен народ, когато сянката на тоталната война надвисва над Европа с подготовка на ядрени оръжия, когато от сенките на Мордор изпълзяват в страха си, пълчищата на античовешкото, принудени с нагана на диктатора в тила, да стрелят срещу братята си в 21-ви век, готови да застрашат живота в целия свят.

       Нека целият демократичен свят излезе и каже със силен и ясен глас : „НЕ НА ВОЙНАТА“

                                                                     -------------------------------------------------

       Отвореното писмо – покана е изпратено до целия свят на изкуството. Нека и ние, българите във всеки град на страната, по площадите излязат всички художници, всеки с една рисунка-плакат, заедно с всички колеги по света, казваме  „НЕ НА ВОЙНАТА“. Това ще стане в един ден – на 10 Март 2022 г. от 17:00 часа.

       В София ще се съберем пред пилоните на НДК. Моля всички да носят по една свещичка за жертвите на войната, за жертвите и от двете страни на фронта.

Бог да даде мир на душата им.

      „НЕ НА ВОЙНАТА“

       Моля, препратете и поканете вашите колеги от организации, университети и училища.

       пример:

можете да използвате и рисунки от сайтове :

https://www.facebook.com/CHNI2016/photos/a.750633435038132/4385969021504537/

https://www.cartooningforpeace.org/en/the-association/governance-structure/

https://www.cartooningforpeace.org/en/exhibitions/

      "НЕ на ВОЙНАТА"

Секция Карикатура

СБХ

                   01.03.2022

                   София България, ЕС

CARTA ABIERTA - INVITACIÓN

Estimados colegas,

 

 

      En un momento de violencia contra un pueblo pacífico, cuando la sombra de la guerra total se cierne sobre Europa con la preparación de armas nucleares, cuando desde las sombras de Mordor arrastrándose de miedo,

hordas de antihumanos, obligados por la pistol del dictador en la retaguardia, a disparar contra sus hermanos en el siglo XXI, dispuestos a poner en peligro vidas en todo el mundo.

       Que todo el mundo democrático salga y diga en voz alta y clara: "NO a la GUERRA"

                                                                     -------------------------------------------------

       La carta abierta - invitación fue enviada a todo el mundo del arte. Vamos, los collegues en todas las ciudades del país, vayamos a las plazas, todos los artistas, cada uno con un póster, que dice : "NO a la GUERRA". Esto sucederá en un día, el 10 de marzo de 2022 a partir de las 17:00 en todo el mundo.

      Les pido a todos que lleven una pequeña vela por las víctimas de la guerra, por las víctimas de ambos lados del frente.

Que Dios dé paz a sus almas.

      "NO a la GUERRA"

Reenvíe e invite a sus colegas de organizaciones, universidades y escuelas.

Ejemplo :

también puede usar dibujos del sitio.

www.facebook.com/CHNI2016/photos/a.750633435038132/4385969021504537/

www.cartooningforpeace.org/en/the-association/governance-structure/

https://www.cartooningforpeace.org/en/exhibitions/

https://www.facebook.com/groups/posterplusyou/

     "NO a la GUERRA"

Sección de dibujos animados, UBA

                   01.03.2022 Sofia Bulgaria, EU World

 

Para todo o mundo artistas, profissionais e amadores, a todos os alunos, colegiais e pessoas que amam a paz e pintar

CARTA ABERTA - CONVITE

Queridos colegas,

      Em um momento de violência contra um povo pacífico, quando a sombra da guerra total paira sobre a Europa com a preparação de armas nucleares, quando das sombras de Mordor rastejando de medo,

hordas de anti-humanos, forçados pela pistola do ditador nas costas, a atirar em seus irmãos no século 21, prontos para colocar em risco vidas em todo o mundo.

       Que todo o mundo democrático saia e diga alto e claro:

"NÃO À GUERRA"

                                                                     --------------------------------------------------

       A carta aberta - convite foi enviada a todo o mundo da arte. Vamos, colegas de todas as cidades do país, vamos às praças, todos os artistas, cada um com um cartaz, que diz: "NÃO À GUERRA".

Isso acontecerá em um dia, em 10 de março de 2022, a partir das 17:00 em todo o mundo.

      Peço a todos que levem uma pequena vela para as vítimas da guerra, para as vítimas de ambos os lados do front.

Que Deus dê paz às suas almas.

      "NÃO À GUERRA"

Encaminhe e convide seus colegas de organizações, universidades e escolas.

Exemplo :

você também pode usar desenhos do site. www.facebook.com/CHNI2016/photos/a.750633435038132/4385969021504537/

www.cartooningforpeace.org/en/the-association/governance-structure/

https://www.cartooningforpeace.org/en/exhibitions/

"NÃO À GUERRA"

Seção de desenhos animados, UBA

                    01.03.2022 Sofia

Búlgaro, EUA

Mundo 


This page is powered by Blogger. Isn't yours?