Thursday, February 01, 2018
11th International Don Quichotte Cartoon Contest / 2018
Theme: “Child
Brides“
Young girls
who have not reached puberty are being forced to marry as child brides in some
developing regions of the world. Child marriages are most common in India,
Bangladesh, Afghanistan, Ethiopia, Tanzania. Unfortunately, this issue is
becoming more common in Turkey as well. Globally, every 1 out of 5 females who
is under 18 years old is being forced into marriage in exchange for a dowry.
The Universal
Declaration of Human Rights prohibits child marriages and states that men and
women of full age are entitled to equal marriage rights during marriage and at
its dissolution. Marriage shall be entered into only with the free and full
consent of the intending parties. This statement does not specify the minimum
age requirement unlike other conventions and it is subjective.
Globally,
every 1 out of 5 females who is under 18 years old is being forced into
marriage in exchange for a dowry.
Legislations
and precautions that are already in place are not sufficient and non-government
organizations have been heavily campaigning to increase awareness on this
topic. The purpose of this competition is to bring awareness to child marriages
around the world, to study and criticize this social phenomenon.
We have an
important mandate but limited time.
We are
calling all caricaturists/cartoonists around the world to contribute their work
to raise awareness and come one step closer to solving this issue.
The Rules of
Competition:
1) With
participation in competition is possible only by Internet.
(childbrides@donquichotte.org)
2) All
submitted work should be participating a contest for the first time. With an
offence, there's a risk of deprivation of the achieved prizes.
3) The
designs are to be drawn in A3-Size to deliver in 300 dpi dissolution and in
Jpeg format. They know both and black-and-white, and to be colored, the
coloured representation is exactly the same as the colortechnical treatment of
the work is incumbent on not a containment.
4) The
closing date of the competition is 28 February 2018.
5) Pre-selective
Jury will determine the 100 finalists between dates 1-2 March 2018. Finalists
will be presented in social media and on DQ website for the following 2 days.
6) The jury
exists, evaluates the works between 3 March 2018. Results of this evaluation
and conception of the price-crowned works are published on 4 March 2018.
7) The award
of the prize will take place in the context of the opening of the exhibition in
8 March 2018 in the municipal art gallery Maji/Istanbul.
8) Received
caricatures will be securely saved in Don Quichotte's archive. We certainly
will get permission from you if we need to use your caricatures for purposes
other than displaying it in exhibitions and album.
9) Contest
Album will be developed in pdf and, if sponsored, will be printed.
10) Awarded
and best performing cartoons will be exhibited in various European countries.
Die Prizes:
- First
Prize: 1.000 Euro +Don Quichotte Medal
- Second
Prize: 750 Euro +Don Quichotte Medal
- Third
Prize: 500 Euro +Don Quichotte Medal
- Special
Awards
- 10 Mentions
Jury Members:
- Adriana
Mosquera (Spain)
- Farzane
Vaziri Tabar (Iran)
- Elena
Ospina (Colombia)
- Marilena
Nardi (Italy)
- Martha
Barragan (Mexico)
- Natalia Forcat (Brazil)
- Nicoleta Ionescu (Romania)
- Saadet Demir Yalçın (Turkey)
- Shiva Zamanfar (Iran)
Organizational
Responsibilities:
Don
Quichotte/Erdoğan Karayel
Organization
Partner:
G&Partner/Gaye
Donay
Monday, January 29, 2018
Puntadas sen fío - Xornalismo e masas por Siro
Dicía Mariluz
Ferreiro en La Voz de Galicia do pasado mércores que unha rotativa en
funcionamento é para moitos xornalistas como unha inxección de adrenalina no
corazón. Eu son deses. Tiña 42 anos cando deixei a profesión de técnico da
construción naval para dedicarme ao xornalismo e a primeira noite que pasei na
redacción para ilustrar os resultados dunhas eleccións, despois de cear un
bocata cos compañeiros, ao volver a casa cun exemplar da primeira edición, coa
tinta aínda fresca, pensei que o xornalismo é a profesión máis fermosa do
mundo. Aínda o penso e por iso dóeme e avergóñame ler, no mesmo xornal do
pasado mércores, que a rapaza de Boiro asaltada polo Chicle pediu protección á
xuíza ante o acoso das televisións.
A información da
actualidade é vertixinosa e absurda. Noticias de primeira páxina en todos os
medios, un día e outro, deixan de selo en canto se produce outra de impacto semellante.
O drama do submariño arxentino perdido e do concello de
Ponteareas, onde un Pleno Municipal acordou gratificar aos funcionarios que non
faltasen ao traballo, son exemplos que xa pertencen a un pasado remoto. A
actualidade imponse mesmo na prensa escrita, dirixida a un público que demanda
información rigorosa; pero en espazos de televisión nos que a audiencia é que Ortega soubo ver cando empezaba a rebelarse e impoñerse, as imaxes
da actualidade, mellores canto máis novidosas e impactantes, son panem et circenses e garantía de éxito.
Cómpre recordar a advertencia de Ortega de que
a división da sociedade en masas
e minorías excelentes non é unha división en clases sociais, senón en clases de
persoas e que en cada clase social hai masa e minoría. No desastre do Prestige,
a redacción de La voz de Galicia ofreceu unha información tan veraz e
didáctica, que obtivo importantes premios internacionais; porén, cando as
manifestacións arranxadas na Coruña pasaban ante a delegación da Voz, cen ou
douscentos manifestantes berraban un ¡Uuuuuuh! de desaprobación. Non lían a
información, pero eran masa,
Se a prensa escrita das masas na medida do
posible, nos programas de TV que se dirixen a elas procúrase compracelas, aguilloándolles
o morbo. A rapaza de Boiro, agredida
por un bárbaro, está a selo agora polas televisións. Ninguén que sinta o
xornalismo pode ficar indiferente e Asociacións da Prensa e Colexios de
Xornalistas deben denunciar e condenar o acoso. Esíxeno os códigos
deontolóxicos e os tratados de ética e xornalismo, que invocamos cando nos convén.
A Xustiza teno máis difícil. Hai moita literatura xurídica sobre o conflito
entre o dereito á información e o dereito á intimidade, de aí que as palabras
do Tribunal Superior de Xustiza de Galicia, recordando que a rapaza é unha vítima
e a situación que está a vivir faina sentir peor, máis parezan de bispos que de
xuíces. Confiemos en que a xuíza a protexa e ordee o cese do acoso. E se non
cesa, aplíquese o artigo 172 do Código Penal, moi claro ao sinalar as sancións a
quen acose a unha persoa e altere gravemente a súa vida cotiá.